ป.ธ. 4 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 98 / 101

222 อุบาอุฒไม่จากพระใครอภัก 2.8 ฝนยอมร่างเรือนทีมมิได้ดี ฉันใด รากย่อมเสียจิตแรงที่ไม่ได้บรมแล้วได้ ฉันนั้น ฝนย่อมร่างเรือนทุ่มดีแล้วไม่ได้ ฉันใด รากย่อมเสียจิตแท้ที่บรมดีแล้วไม่ได้ ฉันนั้น. ข.ร. (อ

บทความนี้สำรวจความสำคัญของการรักษาจิตใจและการมีสติในชีวิตประจำวัน โดยอ้างอิงถึงแนวทางจากพระบาลี ที่เน้นการสำรวมระวังเมื่อแสวงหาบิณฑบาต และการไม่เกี่ยวข้องกับกามรมณ์ เพื่อให้จิตผ่องใส และการมีสติในทุกข

โอม มูลอุปไมยจากพระไตรปิฎก ข้อสังเกตกับคำของพระวัจฉเฆเรเจ่าว่า เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น ย่อมทำให้เห็นสิ่งต่างๆทั้งสะอาดไม่สะอาด ดี เลว ฉันใด พระกิริยาผู้ทรงธรรมก็ทำให้หมู่ชนอเนกอร่อยชาปเปรียบได้ให้เห็นธรรม

ข้อความนี้อภิปรายถึงคำสอนในพระไตรปิฎกที่ใช้การอุปมาเปรียบเทียบเพื่ออธิบายพฤติกรรมและธรรมชาติของจิต และการปฏิบัติของภิกษุ ผู้ที่มีความตั้งมั่นในธรรม และไม่ควรให้ความสนใจสิ่งที่อยู่ไกล ควรซึ่งปัจจุบันขอ

๓๙ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก คณะผู้จัดทำหนังสืออุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ISBN : 978-974-401-811-3 บรรณาธิการบริหาร : พระครูธรรมวรกิจไพบูลย์ ธมฺมวิปุโล ฝ่ายจัดทำต้นฉบับ : พระมหาธรรมรัตน์ ธมฺมรโต พระพร

หนังสืออุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎกจัดทำโดยคณะผู้เชี่ยวชาญมีเป้าหมายเพื่อส่งเสริมการศึกษาและนำเสนอแนวคิดทางพุทธศาสนาอย่างสร้างสรรค์ โดยมีการพิมพ์ครั้งแรกเมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2553 และจัดพิมพ์จำนวน 8

จากข้างต้น พระวุฒิสุดที่เกี่ยวข้องกับบทความนี้คือ พระวุฒิในลำดับที่ 10 ซึ่ง Yamada ได้กล่าวถึงพระวุฒิธรรมนั้นว่า ท่านจงนำคำนี้ SBh เพียงแค่ในส่วนของเนื้อหา แต่ในส่วนของ "ปลานามคภา" อาจจะไม่ใช่ท่านเขีย

บทความนี้ถ discusses พระวุฒิธรรมหรือพระเกษสำคัญที่เกี่ยวข้องกับคัมภีร์ SBh ของฝ่ายสุภาพตวาทิน โดยมีการอ้างอิงถึงทัศนะจาก Yamada และ Lamotte เกี่ยวกับบทบาทและความสำคัญของพระวุฒิในสงครามใน พ.ศ. 33 นอกจา

2. คำแปลพร้อมเชิงวิเคราะห์ ต่อจากฉบับนี้แล้ว [1.1 การแต่งนิยายของนิยายมหาสังมิยะ] ในร้อยปีที่สอง นิยายอื่น ๆ ทั้งหลายมีชื่อว่า นิยายเอกวายหริกะ (Ekavyayaharika)5, นิยายโลโกตฺตรวาท (Lokottaravāda) และ

เนื้อหาสำรวจการพัฒนานิยายในร้อยปีที่สองซึ่งมีนามว่า นิยายเอกวายหริกะ, นิยายโลโกตฺตรวาท, และนิยายกุกกุถกิจ ซึ่งเกิดจากนิยายมหาสังมิยะ การวิเคราะห์การเริ่มแต่งและเหตุผลเบื้องหลังการเขียน รวมถึงการไม่ยอม

(ปาฏิ.) คำว่าอีกนันหนึ่ง คือ การเจริญพุทธานุสตินั้นไม่สามารถบรรลุมาถึงขั้นที่ ๑ ได้? ส่วนคัมภีร์ วิชชุติมรรฺ ก็ให้ข้อมูลแตกต่างกัน๑ เชิงอรรถ 8 (ต่อ) วิชชุติมรรฺ (解脫道論) 如說修多羅混底匣句。若人欲念佛。其可恭敬如佛像處 (T32:

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับพุทธานุสติและความสำคัญของการบูชาพระพุทธรูปโดยมีการเปรียบเทียบข้อมูลจากคัมภีร์วิชชุติมรรฺ เพื่อทำความเข้าใจถึงวิธีการปฏิบัติที่ถูกต้องและมีประสิทธิภาพ เหมาะสำหรับผู้ที่ต

ปิงคิยะ [พระโคตมะ] พระองค์คือได้แสดงธรรม ที่สามารถเห็นได้ด้วยตนเอง ไม่มีภาก ดับตนหา ไม่มีอันตราย หากเปรียบในที่ไหน ๆ มีใดแก้เธอ26 เพราะเหตุไรหนอ เธอจงอยู่ปรากฏ(พระโคตมะ)พระองค์นั้น _________________

บทความนี้เจาะลึกการศึกษาเกี่ยวกับพระโคตมะ และเสียงที่เกิดจากการแปลภาษาในพระพุทธศาสนา โดยมีการวิเคราะห์ถึงคำและเสียงที่สำคัญ ในการตีความคำสอนของพระพุทธเจ้า รวมถึงข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับพระนามและการศึก

ศรัทธา ปิ๋ม มนะ และสติของข้าเจ้าไม่ได้ห่างจากคำสอนของพระโจคมะ 32 [พระโจคมะผู้มีปัญญา ประดุจแผ่นดิน เสด็จไปสู่ที่ใด ๆ ข้าเจ้าก็อ้อนอ้อม[พระองค์คำนี้เสด็จ] ไปทางนั้น ๆ นั่นแล 32 สำนวนการแปลในอีก

บทความนี้วิเคราะห์การตีความคำสอนของพระโจคมะ โดยเน้นที่ศรัทธา ปิ๋ม มนะ และสติ ซึ่งไม่ห่างจากคำสอนของพระพุทธเจ้า การแปลและความหมายของคำว่า 'ย่อมไม่หย่อนไป' ชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างคำสอนกับการปฏิ

samkappayattāya 34 vajāmi niccāṃ mano hi me brahamāṇa tena yutto. (Sn 1144) ร่างกายของข้าพเจ้าราแล้ว ทั้งกำลังกา และเร็วแรงฉับไฉ เพราะเหตุนี้ ข้าพเจ้าจึงไม่สามารถไปในที่พระผู้มีพระภาคประทับ อยู่ได้น

บทความนี้สำรวจความหมายของคำในพระสูตร Sn 1144 โดยเฉพาะคำว่า yatta และ yanta ที่เกี่ยวข้องกับการเดินทางสู่พระผู้มีพระภาค สรุปว่าคำว่า yatta อาจแปลว่า 'journey' ขึ้นอยู่กับการตีความและบริบท ทั้งนี้อรรถกา

เฮอรรถ 67 (ต่อ) param puññasambhārajja uttamanīla-akkhivantaṃ sabbasubhākiṇṇaṃ sabbeṇa subhena vaṇṇena saṅṭhānena "ækiṇṇam" gahaniṃ 4954-6). nilakkinayaṇaṃ varaṃ puññasambhāraṃ uttamanīla-akkhivantaṃ.

บทความนี้วิเคราะห์คำว่า 'sabbasubhākiṇṇaṃ' และความแตกต่างระหว่างการแปลในพระรัตนตรปทานและพระสิงคาลมตกาแรปน โดยเน้นที่ความงามทั่วไปในคำศัพท์ต่าง ๆ ที่อ้างถึงในอรรถกถา การแปลของมจรในปีต่าง ๆ พบว่ามีแนวโน

attadhammani ruttisu patibhāne tath’ eva ca ñāṇaᾱm mama mahāvīra uppannam tava santike. (Ap II 34.27) ขอแต่พระมหาวีระ ญาณที่เกี่ยวข้องกับจรรยา ธรรม นิฐิติ และ ปฏิกิริยาของเมื่อฉันเกิดขึ้นแล้วต่อหน้าพร

เนื้อหานี้กล่าวถึงการปฏิบัติตามของพระลิงคัลมตาเถรีที่พยายามตามหาพระพุทธองค์และได้รับการบรรลุผลทางจิตวิญญาณ ผ่านการเจริญภาวนาและการนึกถึงพุทธานุสรณ์ โดยการได้พบกับพระองค์ตลอดเวลาในชีวิต และยังมีการเปรี

ธรรมาภา วาสสาวิวิภาวกามาทร์พระพุทธศาสนา ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 7) พ.ศ. 2561 pana tesám ṛṇàṁ paripākam gatam, tumhe bahūhi bhikkhūhi saddhīṁ tattah gantvā tesám dhammaṁ desetvā te bhikkhuṁ

ในเอกสารนี้มีการพูดถึงเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับพระเทวทัตและภิกษุ 500 รูปที่ต้องการเข้าใจในธรรม โดยการสนทนาดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงความขัดแย้งในแนวทางการปฏิบัติและความเชื่อมั่นในธรรมของพระพุทธเจ้าเมื่อเท

คําว่า “ดชม” ในสุตธานิกายพระสูตรนิกายวาทะ The Term Laddhi in Theravāda Buddhist Scriptures 4. การใช้ในบริบทที่แสดงถึง “ความเห็น” ในเหตุการณ์วาทีกัน ระหว่างพระนิยธรรและพระธรรมกถาขาเมืองโกสัมพี ผู้เป็น

บทความนี้นำเสนอการใช้คำว่า 'ดชม' ในบริบทของพระสูตรนิกายวาทะ ซึ่งมีการแสดงถึงความเห็นระหว่างพระนิยธรรมและพระธรรมกถาในกรณีความเห็นที่แตกต่างกัน เผยให้เห็นถึงการสนทนาทางธรรมและความท้าทายในพระพุทธศาสนาในย

ธรรมบทธา วาสสาวิวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 7) พ.ศ. 2561 (adhippāya=ความประสงค์)15 ซึ่งจะเห็นได้ว่าคำอื่นๆ มีริกฎใน คำเป็นพระพุทธศาสนายุคต้น ยกเว้นคำว่า "ลภิ" และในจำนวนน

บทความนี้นำเสนอการศึกษาความหมาย และการใช้คำว่า 'ลภิ' ในพระพุทธศาสนา ชี้ให้เห็นถึงความหมายและทัศนคติต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง โดยคำนี้สะท้อนถึงทัศนคติที่มีความเป็นปฏิปักษ์ต่อแนวคิดของพระพุทธศาสนา ทั้งจากกลุ่

- ปริมาณที่ 3 เปดคดีทัณฑ์ทรง จนด้วยฉันทั้งหมด 346 บาท อธิบายเรือง เปรดประเภทต่าง ๆ และความทุกของเปรด และเรื่องราวของ เปรด 7 เรื่องโดยอ้างอิงจากคัมภีร์เปตรวดอรรถคาถา และคัมภีร์ สีลวตถุปกรณ์ - ปริมาณที่

เนื้อหาเน้นการวิเคราะห์ประเภทสัตว์เปรต สัตว์เดรัจฉาน มนุษย์ และเทวดาตามคัมภีร์และคำสอนในพระพุทธศาสนา โดยอ้างอิงถึงประวัติศาสตร์และความรู้ต่าง ๆ ใน 7 ปริมาณ รวมถึงลักษณะของจักรวาลและการช่วยให้ผู้ศึกษาเ

โลกับปีทิปลสารอย่างชัดเจน เมื่อพิจารณาจากจุดรวบรวมทั้งจำนวนการอ้างอิงดังกล่าว แล้วในข้างต้น จึงเป็นสิ่งที่มาบอกได้ว่าคัมภีร์โลกปทิปลสารเป็นที่รู้จักในยุคก่อนหน้างานและมีอิทธิพลต่อการประพันธ์คัมภีร์จาก

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของคัมภีร์โลและคัมภีร์สาร โดยมีการอ้างถึงกลุ่มข้อมูลและการวิเคราะห์ที่ทำให้เห็นถึงความเชื่อมโยงระหว่างคัมภีร์ต่าง ๆ ในด้านของการประพันธ์ ซึ่งคัมภีร์โลกสัญฐานโชตรนตรคันฑ์ก็ได้ถู

จากเนื้อความในภาพ: จากเนื้อความในส่วนของการพินิจของโลกด้วยข้อมูลเหตุฑุต่าง ๆ ของแต่ละคัมภีร์ เมื่อมานเปรียบเทียบจะเห็นได้ชัดว่า ในแต่ละคัมภีร์มีเนื้อความส่วนที่เหมือนและต่างกันรายละเอียดและรูปแบบก

เนื้อความนี้สำรวจและวิเคราะห์การเปรียบเทียบคัมภีร์ต่าง ๆ ในแง่มุมของเนื้อหาและรูปแบบการเรียงลำดับ โดยเริ่มจากการวิเคราะห์เนื้อที่เป็นร้อยกรองในคัมภีร์วิทูรษฐิรมรรคและปรมตถัมภหัส ซึ่งบ่งชี้ถึงความคล้าย

ธรรมาภร วรรณวัฒนวารวิทยาการพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 11) ปี 2563 การตั้งครรภ์ของสัตว์ได้เองหรือการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศในสัตว์ จากการค้นพบในปัจจุบัน ข้อมูลเกี่ยวกับเหตุของการตั

บทความนี้นำเสนอความรู้เกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของสัตว์โดยไม่ต้องมีอสุจิ เช่น ตัวอย่างการสร้างหนูที่เกิดจากไข่ของหนูตัวเมียสองตัวโดยไม่ใช้ตัวผู้ โดยอ้างอิงข้อมูลจากการวิจัยซึ่งมีการศึกษาเกี่ยวกับการสืบพัน

ธรรมนำ วาสนาวิชาในทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 1 (ฉบับรวมที่ 10) ปี 2563 พระสูตรใน “พระพุทธศาสนาของพระศากยมุนี” : พระสูตรยุคต้น (ต่อ) อังคุตตรนิกาย (增支部 zōshibu) 增阿含経 (zōitsu agonkyo) ผู้แปล :

บทความนี้สรุปพระสูตรสำคัญในพระพุทธศาสนาและหารือถึงการแผ่ขยายของพระพุทธศาสนาในอินเดีย พร้อมกับการเปรียบเทียบกับศาสนาอื่นๆ ที่มีอยู่ในสมัยนั้น นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงพระสูตรยุคต้นและขงมั่นใจในความสำคั

ธรรมาธิวาท วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 11) ปี 2563 ตารางที่ 5 การเปรียบเทียบนายของสวรรค์ มนุษย์และนรก (ต่อ) คัมภีร์/เนื้อหา | ไตรภูมิ-พระมหา | พระไตรปิฎก วิจิตฺตปฉา

บทความนี้นำเสนอการเปรียบเทียบอายุของเทวดาในสวรรค์ชั้นต่าง ๆ กับมนุษย์และนรก โดยเฉพาะข้อมูลจากคัมภีร์ต่าง ๆ เช่น ไตรภูมิและพระไตรปิฎก โดยมีการระบุถึงอายุของเทวดาในชั้นยามาและดุสิต พร้อมการเปรียบเทียบกั